Wychowanie dzieci
Od wieków istniały różne modele wychowania. Uczeni próbowali stworzyć najlepszy, najbardziej ciekawy i skuteczny model wychowania, dzięki któremu nasze dziecko wychowane byłoby na porządnego człowieka. Jednym z tego typu teorii jest teoria Rudolfa Steinera, który był przedstawicielem jednego z nurtów pedagogicznych – Nowego Wychowania.
Steiner uważał, że zasadnicze zrozumienie człowieka i jego uniwersum jest możliwe dzięki nauce o reinkarnacji, zgodnie z którą człowiek jest wiecznym duchem wcielającym się od czasu do czasu w ciało własne o coraz wyższym stopniu uduchowienia w trakcie życia doczesnego, a po śmierci w ciało innej osoby. Dlatego wychowawcy powinni znać zasady metamorfozy kształtu i istoty człowieka, by w kontakcie z rozwijającym się ludzkim bytem, młodym człowiekiem, którym mogło być nasze dziecko, wspierać poprzez wychowanie jego kolejne „narodziny”. Normatywna pedagogika Rudolfa Steinera adresowana jest do nauczycieli, rodziców, lekarzy i terapeutów. Można w niej wyróżnić 7 wskazań do wychowania okultystycznego. Uważał między innymi, że nasze dziecko powinno szukać wzmocnień dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Powinno też wyżej od zdrowia stawiać jedynie obowiązek. Nasze dziecko w myśl jego teorii musi też czuć się członkiem wszechświata i mieć poczucie odpowiedzialności za wszystko. Podkreślał również, że zgubna dla naszego dziecka jest wszelka nienawiść. Ważne dla Steinera było również to, że nasze dziecko powinno być stałe w podejmowaniu decyzji. Musi także mieć poczucie wdzięczności za wszystko, co otrzymuje. Jeśli nasze dziecko będzie przestrzegać tych warunków, jego rozwój będzie prawidłowy.
Steiner uważał również, że pedagog jest reprezentantem porządku świata, natomiast jego wychowanek może ten świat poznać dzięki niemu. Każde wychowanie jest wpływaniem, gdyż uczniowie przyjmują od innych osób jasno ujęte myśli. A zatem Steiner podkreśla, że dziecko wychowywane jest przez drugą osobę, przez jej obecność i wszelkie działania. Nasze dziecko naśladuje i powtarza zaobserwowane zachowania. Zarówno rodzice jak i nauczyciele są więc zobowiązani do przekazywanie mu takich wzorców, które są zgodne z obowiązującymi normami.
Mimo że Steiner swą teorię odnosił gównie do szkoły, ponieważ był pedagogiem, jego model wychowania można było również odnieść do realiów wychowania domowego. Uważał bowiem, że należy pozwolić każdemu dziecku na bycie sobą i współdziałanie z własnym temperamentem. Wielu rodziców spełnia ten steinerowski warunek. Rodzice dają bowiem dziecku duże obszar własnej swobody. Nie chcą hamować rozwoju osobowości dziecka. Chcą by ich dziecko czuło się wolne i niczym nie ograniczone. Nie jest to jednak zupełnie dobra postawa, ponieważ nasze dziecko popełnia błędy. Jest to jego naturą, a rodzice powinni dopilnować, by dziecko wiedziało, co jest błędem i by nie popełniało tych błędów więcej. Gdy zaś nasze dziecko byłoby zupełnie wolne, nie zrozumiałoby podstawowych zasad rządzących światem, światem dorosłych.Tagi: dziecko, ciało, wychowanie
Katalog podstron
