Dylematy dzieci i rozterki rodziców
Nasze dziecko, jak każdy przeciętny człowiek, ma różne, te błahe i te bardziej poważne problemy. Musi czasem podejmować decyzje, które nie są sprawą łatwą. Rodzice w tych momentach mogą pomagać, ale mogą również przeszkadzać. Bywa, że kiedy następuje moment zwrotny w życiu naszego dziecka, nie potrafimy mu udzielić takiej pomocy, jakiej potrzebuje. W tych krytycznych momentach kłócimy się z dzieckiem, a ono traci do nas zaufanie. Dlaczego tak się dzieje?
Kiedy dziecko ma przed sobą jakiś dylemat, może krócic się o pomoc do rodzica. Mogą to być problemu typu: jaką sukienkę włożyć na szkolną akademię, bądź jakie wybrać liceum. Niekiedy zasięgnięcie opinii rodziców jest wręcz koniecznością. Nie zawsze jednak sytuacja pozwala na zgłoszenie się po taką poradę. Rodzice bowiem zapominają, że dzieci szybko czują się samodzielne, chcą być dorosłe. Niekiedy na wyrost próbują zachowywać się jak dorośli i często nie chcą korzystać z rad starszych, często tylko i wyłącznie po to, by zrobić na przekór rodzicom. Chcą pokazać, że nie są już tak uzależnione od swych rodziców, jak kiedy byli małymi dziećmi. Aby jednak mogło zaistnieć nić porozumienia w tych krytycznych momentach, ważne jest umiejętne zachowanie się rodziców.
Rodzice nigdy nie powinni być natarczywi ze swoimi radami. Powinni wyczuwać, kiedy dziecko chce jego rady, a kiedy tej rady nie chce. Czasem jako rodzice chcemy przedstawić swoje zdanie w każdej kwestii. Nieustannie decydujemy za nasze dziecko. Jest ono wówczas niejako osaczone przez swojego rodzica. Zaczyna się buntować i bronić przed jego natarczywością. Rodzice powinni znać umiar, a nawet muszą umieć zachowywać pozory, że nie wtrącają się w ogóle w życie dziecka. Czasem warto udawać, że nie interesuje nas jako rodziców, jak nasze dziecko się ubierze, czy w jakiej fryzurze pójdzie na szkolny bal. Kiedy zostawimy naszemu dziecku tę dozę wolności, wtedy samo będzie chciało skorzystać z naszej pomocy.
Dzieci przez bardzo długi czas liczą się ze zdaniem swoich rodziców. Nawet jeśli tego nie okazują, chcą wiedzieć, co na dany temat myślą ich rodzice. Bywa też tak, że czują psychiczną ulgę, kiedy rodzic wyraża cichą zgodę na dany krok dziecka w określonej sprawie. Ta świadomość, że rodzice chcą dla swych dzieci, wszystkiego, co najlepsze, sprawia, że dziecko ufa radom swoich rodziców. Nawet, gdy o nie nie prosi, jest zadowolony, gdy rodzic wspomoże go w trudnym wyborze. Nigdy jednak nie jest szczęśliwe, gdy rodzic chce dokonywać ze nie wszystkich wyborów. Pomoc rodzica musi być umiarkowana. Jako rodzice powinniśmy znać na tyle nasze dziecko, aby wiedzieć, kiedy tak naprawdę pragnie pomocy z naszej strony. Powinniśmy także umieć udzielić mu tej pomocy. Nawet jeśli coś sugerujemy naszemu dziecku, musimy sprawić, by ostateczna decyzja wyszła tylko i wyłącznie od naszego dziecka. W innym wypadku wychowanie takie doprowadzi do tego, że nasze dziecko nigdy się nie usamodzielni. Zawsze będzie liczyło, że ważne życiowe wybory dokona za nie rodzic.Tagi: dziecko, rodzice, problemy
Katalog podstron
