psychoterapeuta w lublinie
Agresja jest zjawiskiem, które coraz częściej dotyczy naszych dzieci. Kiedy nasze dziecko wykazuje zachowania, w których zaobserwować można skłonności do zachowań agresywnych, ataku, trudności kontrolowania negatywnych popędów i impulsów skierowanych przeciwko innym ludziom, sytuacjom albo poglądom, możemy zastanawiać się czy to nie jest agresja. Nasze dziecko może po prostu mieć tak zwany gorszy dzień, a może przejawiać właśnie zachowania agresywne.Agresja zwykle powstaje jako bezpośredni lub odroczony skutek frustracji, w sytuacji uniemożliwiającej działanie. Bywa, że agresja powstaje także jako wynik długotrwałej izolacji społecznej, intoksykacji, czyli zatrucia organizmu toksynami, bądź presji psychicznej, zastraszenia, psychomanipulacji i fizjomanipulacji. Przyczyną agresji może być również tak prozaiczny powód, jak pozbawienie snu, a nawet różnego rodzaju błędy dietetyczne. Kiedy więc zaobserwujemy u naszego dziecka nietypowe agresywne działanie, nie musimy od razu samodzielnie diagnozować, że to poważna sprawa, tylko pozwólmy naszemu dziecku dobrze się wyspać odpocząć. Gdy jednak sytuacja taka nie zmienia się przez dłuższy czas i nieustannie się nasila, każdy rodzic powinien zainterweniować. Wizyta u psychologa skutkowałaby odkryciem przyczyny agresji i umożliwiłaby podjęcie odpowiednich kroków. Tak, jak odtrucie organizmu czy zmiana diety nie wydają się trudne do realizacji, tak zniwelowanie pozostałych przyczyn agresji może często sprawiać rodzicom problem. Ważne jest więc, by rodzice wytrwale walczyli z tego rodzaju przypadłością.
Często agresja może współwystępować w sytuacji grupowej jako działanie imitacyjne, które jest wyrazem dostosowania się do wymagań i zasad obowiązujących np. w grupie rówieśniczej, subkulturze niestety także patologicznej. Nasze dziecko może być wówczas jednym z wielu w danej grupie, z którą będzie się identyfikować i zachowywać jak pozostali jej członkowie. Czasem w takich sytuacjach dochodzą jeszcze silne więzi emocjonalne, które dodatkowo komplikują próbę odizolowania naszego dziecka od szkodliwego otoczenia. Bywa, że w takich sytuacjach jedynym rozwiązaniem jest pomoc psychologa lub całkowita zmiana otoczenia.
Agresja może być skierowana na zewnątrz, chodzi tu o środowisko, otoczenie, rodzinę, drużynę sportową lub nawet przypadkowego człowieka. Istnieje jednak jeszcze inny rodzaj agresji, agresja skierowana do wewnątrz, jest to tzw. autoagresja. Autoagresja to zaburzenie instynktu samozachowawczego, wyrażające się tendencją do samookaleczeń, samouszkodzeń, zagrażających zwykle zdrowiu a nawet życiu, często nawykowych. Jest to również niezwykle niebezpieczne zjawisko dla naszego dziecka. Powinniśmy zatem zawsze zwracać uwagę na anormalne zachowania naszych pociech. Im wcześniej odkryjemy przyczynę nietypowych reakcji, tym szybciej nasze dziecko przestanie być narażone na skutki agresji bądź autoagresji. Wszystko zależy od rodziców, ich umiejętności dostrzegania problemów dzieci oraz stopnia relacji w jakich pozostają rodzice i dzieci.
Tagi: agresja, psycholog, działanie
Katalog podstron
